مدت عمر آدم - عليه السلام - و جانشين او

سال آخر عمر آدم - عليه السلام - و وصيت او

حضرت آدم - عليه السلام - به سالهاى آخر عمر رسيد. 930 سال از عمرش گذشته بود. خداوند به او وحى كرد كه پايان عمرت فرا رسيده و مدّت     پيامبريت به سر آمده است، اسم اعظم و آن چه كه خدا از اسماء ارجمند به تو آموخته و همه گنجينه نبوّت و آن چه را مردم به آن نياز دارند،

به شيث - عليه السلام - واگذار كن و به او دستور بده كه اين مسأله را پنهان داشته و تقيه كند تا در برابر آسيب برادرش قابيل در امان بماند،                  و به دست او كشته نگردد.

به روايت ديگر: حضرت آدم - عليه السلام - هنگام مرگ، فرزندان و نوادگان خود را كه هزاران نفر شده بودند، به دور خود جمع كرد و به آنها            چنين وصيت نمود:

....اى فرزندان من! برترين فرزندان من، هبة الله، شَيث است و من از طرف خدا او را وصى خود نمودم، از اين رو آن چه از سوى خدا به من تعليم داده شده به شيث مى‏ آموزم تا مطابق شريعت من حكم كند كه او حجّت خدا بر خلق است.

اى فرزندانم! از او اطاعت كنيد و از فرمان او سرپيچى نكنيد كه وصى و جانشين و نماينده من در ميان شما است.....

سپس طبق دستور آدم - عليه السلام - صندوقى ساختند. ايشان صحايف آسمانى را در ميان آن نهاد و آن صندوق را قفل كرده و كليد آن را به

شيث - عليه السلام - تحويل داد و به او گفت: ....وقتى از دنيا رفتم، مرا غسل بده و كفن كن و به خاك بسپار. اين را بدان كه از نسل تو پيامبرى

پديدار مى ‏شود كه او را خاتم پيامبران خدا گويند، اين وصيت را به وصى خود بگو و او به وصى خود نسل به نسل بگويد تا زمانى كه آن حضرت ظاهر گردد.....

يكى از بشارتهاى آدم - عليه السلام - به مردم عصرش، بشارت به آمدن

حضرت نوح - عليه السلام - بود. آنها را مخاطب قرار مى‏داد و مى ‏فرمود:

**اى مردم! خداوند در آينده پيامبرى به نام نوح - عليه السلام -                  مبعوث مى ‏كند، او مردم را به سوى خداى يكتا دعوت مى‏نمايد ولى               قوم او، او را تكذيب مى ‏كنند و خداوند آنها را با طوفان شديد به هلاكت                مى ‏رساند.

من به شما سفارش مى‏ كنم كه هر كس از شما زمان او را درك كرد، به او ايمان آورده و او را تصديق كند

و از او پيروى نمايد، كه در اين صورت ازغرق شدن در طوفان،مصون مى ‏ماند.**

آدم - عليه السلام - اين وصيت را به وصى خود شيث، *هبة الله* گوشزد نمود،

و از او عهد گرفت كه هر سال در روز عيد،

اين وصيت (بشارت به آمدن نوح - عليه السلام -) را به مردم اعلام كند.

هبة الله نيز به اين وصيت عمل كرد و هر سال در روز عيد،

مژده آمدن نوح - عليه السلام - را به مردم اعلام مى‏ نمود.

سرانجام همان گونه كه آدم - عليه السلام - وصيت كرده بود و هبة الله           هر سال آن را يادآورى مى ‏كرد،

حضرت نوح - عليه السلام - ظهور كرد و پيامبرى خود را اعلام نمود.

عده ‏اى بر اساس وصيت آدم - عليه السلام - به نوح - عليه السلام -         ايمان آوردند و او را تصديق كردند ولى بسيارى او را تكذيب نموده

و بر اثر بلا (طوفان عظيم) به هلاكت رسيدند.

پروردگارا قلوب ما را به نور قرآن روشن گردان و توفيق عمل  به قرآن را عنايت فرما

 و نيز به لطف و كرم خود بيماران ما را شفا عنايت فرما آمين يا رب العالمين

گرد آوري شده توسط محمد حسن خسروی